Namiot spotkania

Pobierz: Namiot Spotkania – materiał do druku dwustronnego

Namiot spotkania to prosta forma modlitwy.

Przygotowanie

  1. Odpowiednie miejsce (umożliwiające skupienie)
  2. Odpowiedni czas (bez pośpiechu)
  3. Odpowiednia pozycja (“godna i wygodna”)

Uwagi:

    • Namiot spotkania powinien być praktykowany codziennie (jest sprawdzianem naszej wiary)
    • Namiot spotkania nie powinien trwać krócej niż 15 minut (trzeba mieć czas dla Boga)
    • Namiot spotkania najlepiej praktykować:

rano – w ramach modlitwy porannej (wstając odpowiednio wcześnie
wieczorem – w ramach modlitwy wieczornej (przed godz. 22:00, aby nie być zbyt zmęczonym)
w ciągu dnia – w drodze do szkoły (w kościele obok, którego przechodzisz)
przed lub po Mszy Świętej
w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu

w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu

  • Fragment do Namiotu spotkania może być dowolnie dobrany: z czytań Liturgii Słowa danego dnia lub czytanie ksiąg Pisma Świętego po kolei (tzw. lectio continua).

Namiot spotkania

  1. Wzywam pomocy Ducha Świętego – korzystam ze znanych mi modlitw do Ducha Świętego lub modlę się własnymi słowami.

  2. Uświadamiam sobie obecność Boga – Bóg jest obecny przy mnie tu i teraz, jest dla mnie – ciągle czeka. Uświadamiam sobie, że Jezus jest moim przyjacielem – Jezus cieszy się mną, kocha mnie, jest mi życzliwy – jest to spotkanie miłości. Uświadamiam sobie, że Pan dzisiaj chce do mnie mówić – tu i teraz chce mi coś konkretnego powiedzieć, przez słowo Pisma Świętego

  3. Wzbudzam w sobie ciekawość – zastanawiam się, co Jezus chce mi dzisiaj powiedzieć – przyjmuję postawę oczekiwania.

  4. Czytam określony fragment Pisma Świętego – dopiero teraz, powoli i ze zrozumieniem – jeśli trzeba to i drugi i trzeci raz…

  5. Trwam w ciszy oczekując głosu Boga – cierpliwie i z ufnością – ujarzmiając wyobraźnię, rozum i pamięć.

  6. Rozmawiam w sercu z Panem Bogiem – o tym, co od Niego usłyszałem, o innych ważnych dla mnie sprawach.

  7. Jeżeli wydaje mi się, że Pan Bóg chce ode mnie coś konkretnego – czynię stosowne postanowienie. Lepiej czynić postanowienia małe i możliwe do zrealizowania niż wielkie, których nie jesteśmy w stanie dotrzymać.

  8. Dziękuję Bogu za audiencję i słowo – kto często dziękuje, staje się radosny i żyje w prawdzie – jest pokorny.

  9. W osobistym notatniku zapisuję najważniejsze myśli, które się zrodziły – aby ocalić je od zapomnienia, by móc do nich w każdej chwili powrócić.